Εφηβεία

Συχνά οι γονείς εφήβων θέτουν ερωτήματα σχετικά με το πώς μπορούν να διαχειριστούν τις εκρήξεις των παιδιών τους, την έντονη νευρικότητα και αντιδραστικότητα που εκφράζουν, την παλινδρόμηση από την ωριμότητα στην παιδικότητα και το αντίστροφο. Αν φανταστούμε την εικόνα ενός εφήβου, όλα αυτά τα ερωτήματα θα αποτελούσαν τον θόρυβό της. Τι θα κάναμε για να χαμηλώσουμε την ένταση αυτή; Πιθανόν θα κλείναμε τα αυτιά μας και θα πλησιάζαμε όσο πιο πολύ μπορούσαμε στον έφηβο ή την έφηβη που μας καλεί. Πλησιάζοντας κοντά με περιέργεια και αληθινό ενδιαφέρον θα είμαστε σε θέση να ακούσουμε τις ανάγκες που κρύβονται πίσω από τη φασαρία των φωνών, των νεύρων και των αντιδράσεων αποφυγής. Για παράδειγμα πίσω από τη φασαρία που κάνει ένας έφηβος όταν θυμώνει, ίσως υπάρχει φόβος για την καταλληλότητα κάποιας επιλογής, πίσω από το χτύπημα μιας πόρτας μπορεί να είναι η ανάγκη του εφήβου να διαμορφώσει τη δική του ταυτότητα, πίσω από την παραβίαση των ορίων που θέτουν οι γονείς, πιθανόν βρίσκεται η σταδιακή μετάβαση του εφήβου στην ενήλικη ζωή και τις προσωπικές επιλογές και αποφάσεις. Για να ακουστούν όλες αυτές οι ανάγκες, χρειάζεται πρώτα από όλα να ανοίξουμε καλά τα αυτιά της προσοχής, του νοιαξίματος και της αγάπης προς τα παιδιά μας.