Κριτική

Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με την κριτική των άλλων για εμάς, τη ζωή μας, τις επιλογές μας, τις σχέσεις μας, τη δουλειά μας, όλα μας. Σχεδόν καμία διάσταση της ζωής μας δεν ξεφεύγει από το στόχαστρο της κριτικής των γονιών μας, των συντρόφων μας, των φίλων μας, των παιδιών μας, των συναδέλφων μας, ακόμα και ανθρώπων τυχαίων με τους οποίους δε μας ενώνει τίποτα. Συχνά λέγεται ότι δεν πρέπει να μας επηρεάζουν οι απόψεις των άλλων, να μη δίνουμε σημασία σε όσα ακούμε ή μαθαίνουμε ότι λέγονται, κι άλλες τέτοιες συμβουλές που έχουν στόχο να μας προστατέψουν από το να επηρεαστούμε αρνητικά από όλα αυτά. Άραγε υπάρχει κι άλλη πλευρά; Τι θα γινόταν αν αντί να κλείνουμε τα αυτιά μας και να θιγόμαστε, δοκιμάζαμε να καλωσορίσουμε όλα αυτά τα σχόλια, υποδείξεις, επισημάνσεις, κριτικές; Μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να αναρωτηθούμε αν σε αυτό που ερμηνεύουμε ως κριτική, υπάρχει κάτι χρήσιμο για εμάς; Κάποιο στοιχείο που έχει μια αλήθεια μέσα του που μας ταιριάζει και μπορούμε – γιατί όχι – να την αξιοποιήσουμε για την προσωπική μας βελτίωση; Πιθανόν να μη βρούμε τίποτα και να χρειαστεί να, πετάξουμε το συμβάν στον κάδο των μη σημαντικών συμβάντων. Ενδέχεται, όμως, να καταφέρουμε να διακρίνουμε μέσα σε μια κριτική που μας απευθύνουν και κάποια αλήθεια, κάποια εναλλακτική, κάποια ιδέα που μέχρι τώρα δεν είχαμε δει και έτσι να ανοίξουμε μέσα μας ένα νέο παράθυρο επιλογών στα ζητήματα που μας απασχολούν καθημερινά. Την επόμενη φορά που θα νιώσουμε να μας κρίνουν, ας δοκιμάσουμε να χωρέσουμε μέσα σε μια βαθιά ανάσα μας μια καινούρια ιδέα για τη ζωή μας, αντλημένη μέσα από το βέλος που έρχεται προς το μέρος μας.