Η ζωή είναι πανέμορφη, αρκεί να τη βλέπεις μέσα από τα κατάλληλα μάτια. Δε χρειάζεται να διαθέτεις τα πάντα, ούτε να τα έχεις όλα τακτοποιημένα για να βιώνεις την ομορφιά της κάθε αναπνοής. Αρκεί να αφήνεσαι σε αυθεντικά συναισθήματα, πηγαία και αφιλτράριστα. Αρκεί να κάνεις πράξη όσα νιώθεις, απέχοντας από δεύτερες σκέψεις, εγωισμούς και όρια. Τα όριά σου δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από φραγμούς που θέτεις στον εαυτό σου για να μην ξεπεράσεις τους φόβους σου. Κάθε φορά που πας πέρα από ένα όριο, έρχεσαι ένα βήμα πιο κοντά στον πυρήνα σου. Την ίδια στιγμή ζεις με έναν λιγότερο φόβο. Τα σημάδια σου, εσωτερικά και εξωτερικά, είναι όσα σε έκαναν τον άνθρωπο που είσαι σήμερα. Τα αγκάθια με τα οποία ζεις ευθύνονται για τις πληγές σου που συνεχίζουν να αιμορραγούν. Εσύ επιλέγεις να τρυπάς την ψυχή σου πάνω στα αγκάθια σου. Κι όταν καθαρίζει ο νους και συνδέεσαι για κάποιες στιγμές με τον αυθεντικό εαυτό σου, τότε μπορείς με πλήρη επίγνωση να αφαιρέσεις ένα ένα τα αγκάθια που σε τραυματίζουν ξανά και ξανά και να απελευθερωθείς από τον πόνο που σου προκαλούν. Ξαναγεννιέσαι με κάθε συνειδητή εμβάθυνση και αποδοχή προς τον καλύτερο ελεύθερο άνθρωπο που έχεις μέσα σου. Να χαμογελάς σε κάθε βήμα. Είσαι ευλογημένος για όσα έχεις. 