Η σύνδεσή μας με κάποιους ανθρώπους συμβαίνει αυθόρμητα και κάπως μαγικά. Με καθέναν από αυτούς πολύ μοναδικά, δε μοιάζει με τίποτα άλλο. Οι λέξεις δεν αρκούν για να χωρέσουν την εμπειρία. Κι όμως, ό, τι δε χωρά σε λόγια, συχνά συνοψίζεται στα πρόσωπα. Στα μάτια, στα χείλη, στις ρυτίδες της χαράς και της ζεστασιάς, στα δάκρυα της συγκίνησης. Είναι όλα εκεί. Και μιλάνε. Φωνάζουν. Κι αν ησυχάσουμε και τα ακούσουμε για μια στιγμή, σίγουρα θα νιώσουμε ευλογημένοι. 
Άρθρα
Σύνδεση
